فایل ورد (word) مقاله ارزيابي پايداري زيستمحيطي شهر اهواز با تأکيد بر آلودگي هوا (با استفاده از روش FPPSI) دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) مقاله ارزيابي پايداري زيستمحيطي شهر اهواز با تأکيد بر آلودگي هوا (با استفاده از روش FPPSI) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) مقاله ارزيابي پايداري زيستمحيطي شهر اهواز با تأکيد بر آلودگي هوا (با استفاده از روش FPPSI)،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) مقاله ارزيابي پايداري زيستمحيطي شهر اهواز با تأکيد بر آلودگي هوا (با استفاده از روش FPPSI) :
تعداد صفحات :16
پایداری زیستمحیطی جزو چهار محور اصلی توسع پایدار است و یکی از فاکتورهای اصلی پایداری زیستمحیطی، شاخص آلودگی هوا است. شهر اهواز هشتمین کلانشهر بزرگ ایران است که مسئل ریزگردها و تمرکز صنایع نفتی، این شهر را مستعد ناپایداری زیستمحیطی (آلودگی هوا) کرده است. ارزیابیهای زیستمحیطی دقیق و مناسب میتواند ما را در رسیدن به توسع پایدار زیستمحیطی کمک کند، لذا توجه به آن در سیاستگذاریها و برنامهریزیها برای دستیابی به یک برنامهریزی مناسب، همگام با متغیرهای محیط طبیعی امری اجتناب ناپذیر است. با استناد به نوع دادههای تحقیق، این تحقیق کاربردی بوده و دادهها به صورت اسنادی و کتابخانهای گردآوری شدهاند. در این تحقیق 5 آلایند شاخص اصلی آلودگی هوا که عبارتند از: میانگین غلطت گازهای مونوکسید کربن (CO)، دیاکسید گوگرد (SO2)، دیاکسید نیتروژن (NO2)، ازون (O3) و میانگین غلظت ذرات معلق زیر 10 میکرون (PM10) طی سالهای 1388 الی 1391 مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی میزان پایداری مدل چند ضلعی جایگشت کامل شاخصهای مصنوعی (FPPSI) به کار گرفته شد. این مدل که مدلی جدید در ارزیابی توسع پایدار است، تا کنون در ایران مورد استفاده قرار نگرفته است. نتایج این تحقیق بیانگر این مطلب است که شرایط زیستمحیطی شهر اهواز در سالهای 1388 تا 1391 از نظر شاخص آلودگی به ویژه غلظت ذرات معلق زیر 10 میکرون به سمت ناپایداری سوق پیدا کرده است. به عبارت دیگر ذرات معلق زیر 10 میکرون و گاز ازون بیش از سایر آلایندهها در ناپایداری زیستمحیطی شهر اهواز تأثیر داشته است و گاز مونوکسید کربن کمترین نقش را در آلایندگی هوای شهر اهواز داشته است.