فایل ورد (word) مقاله مقايسه ويژگي‌هاي فيزيکوشيميايي و ترکيب‌هاي زيست‌فعال ميوه چهار رقم مرکبات با هدف بهره‌گيري در صنعت آبگيري و توليد کنسانتره دارای 21 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) مقاله مقايسه ويژگي‌هاي فيزيکوشيميايي و ترکيب‌هاي زيست‌فعال ميوه چهار رقم مرکبات با هدف بهره‌گيري در صنعت آبگيري و توليد کنسانتره کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) مقاله مقايسه ويژگي‌هاي فيزيکوشيميايي و ترکيب‌هاي زيست‌فعال ميوه چهار رقم مرکبات با هدف بهره‌گيري در صنعت آبگيري و توليد کنسانتره،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) مقاله مقايسه ويژگي‌هاي فيزيکوشيميايي و ترکيب‌هاي زيست‌فعال ميوه چهار رقم مرکبات با هدف بهره‌گيري در صنعت آبگيري و توليد کنسانتره :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :21
مقدمه: میوه مرکبات دارای ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و مواد آنتیاکسیدانی متفاوت هستند. در این پژوهش صفات فیزیکی، ویژگیهای کمی- کیفی و ترکیبهای زیستفعال میوه چهار رقم مرکبات شمال کشور با هدف بهرهگیری در صنایع آبگیری، اندازهگیری شد. مواد و روشها: صفات مورد مطالعه شامل اندازهگیری طول، قطر، ضریب کرویت، حجم، ضخامت پوست، پالپ، درصد آبدهی، TA، TSS، قند، ویتامین ث، فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانیبود. یافتهها: میوهها از نظر شکل متفاوت بودند. بیشترین و کمترین میزان طول و حجم متعلق به پرتقال تامسون و نارنگی انشو بود. بالاترین و پایینترین میزان ضریب کرویت به ترتیب در پرتقال سیاورز (97/0) و نارنگی انشو (91/0) بدست آمد. پرتقال تامسون با بیشترین ضخامت پوست (82/4 میلیمتر) و پالپ (53/9%)، دارای کمترین درصد آبدهی در آزمایشگاه (15/31%) و خط تولید (78/26%) بود. بالاترین میزان قند کل و TA به ترتیب در نارنگی انشو (19/9 گرم در صد گرم) و پرتقال سیاورز (85/1 گرم در صد گرم) بدست آمد. ارزیابی ترکیبهای زیستفعال نشان داد که بیشترین میزان ویتامینث و فنل کل به ترتیب در پرتقال سیاورز (30/58 میلیگرم در صد میلیلیتر) و پرتقال خونی مورو (25/55 میلیگرم در صد میلیلیتر) وجود داشت. ارتباط مثبتی بین ظرفیت آنتیاکسیدانی با ویتامینث (91/0) و فنل کل (71/0) وجود داشت و کمترین درصد ظرفیت آنتیاکسیدانی متعلق به نارنگی انشو (20/38%) بود. نتیجهگیری: پرتقال تامسون به دلیل ضخامت پوست بالا، پالپ زیاد، درصد آبدهی کم و تلخی پس از آبگیری رقم مناسبی برای آبگیری نبود ولی به دلیل حجم بالا و ظاهری جذاب از قابلیت تازه خوری بالایی برخوردار بود. پرتقال سیاورز که در اوایل فصل برداشت کمتر به صورت تازه خوری مصرف میشود، بسیاری از شرایط آبگیری (بیشترین میزان ضریب کرویت، آبمیوه بالا و درصد پالپ متعادل) را داشت. نارنگی انشو و پرتقال خونی علاوه بر تازه خوری، بصورت کنترل شده قابل استفاده در صنایع آبگیری بودند.