فایل ورد (word) بررسي تاثير روش هاي غير دارويي در پيشگيري از ترومبوز وريد عمقي در بيماران جراحي اعصاب دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) بررسي تاثير روش هاي غير دارويي در پيشگيري از ترومبوز وريد عمقي در بيماران جراحي اعصاب کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) بررسي تاثير روش هاي غير دارويي در پيشگيري از ترومبوز وريد عمقي در بيماران جراحي اعصاب،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) بررسي تاثير روش هاي غير دارويي در پيشگيري از ترومبوز وريد عمقي در بيماران جراحي اعصاب :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
تعداد صفحات :9
این پژوهش از نوع نیمه تجربی است كه در بیمارستانهای امام خمینی(ره) و شهیدمصطفی خمینی شهر تهران انجام شده وهدف آن تعیین میزان تاثیر روشهای غیردارویی (جوراب‌های الاستیكی و ورزش به‌طور توام) در پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی (DVT) در بیماران جراحی اعصاب می‌باشد، تعداد 90 بیمار جراحی با توجه به مشخصات نمونه به‌صورت غیرتصادفی انتخاب و سپس به‌طور تصادفی (یك در میان) در دو گروه آزمون (47 بیمار) و در گروه شاهد (43 بیمار) قرار گرفتند. بیماران از نظر ویژگی‌هایی از قبیل: ; سن، وزن، میزان استراحت در تخت، نوع عمل جراحی، سابقه خونریزی همسان می‌باشند ابزار جمع‌آوری داده ها چك لیست علایم بالینی ترومبوز و تست تشخیصی داپلر اولتراسوند می‌باشد. یك ساعت قبل از عمل همه بیماران مورد نظر به‌وسیله تست تشخیص داپلر اولتراسوند از نظر ترومبوز ورید عمقی كنترل می‌شدند و در صورت منفی بودن تست در بیماران گروه آزمون جوراب‌های الاستیكی خارجی (كه فشار در ناحیه مچ اندام تحتانی حدود 18 میلی‌متر جیوه و به‌تدریج كه به طرف بالای ران می‌رسد به 4 میلی‌متر جیوه كاهش می‌یابد را وارد می‌آورد) یك ساعت قبل از رفتن به اتاق عمل پوشانده می شد ، همچنین یك ساعت قبل از رفتن به اتاق عمل حركات ورزشی اندام تحتانی آموزش داده شده و از بیمار خواسته می شد هر 6 ساعت15 بار به‌مدت 72 ساعت این ورزشها را تكرار نماید. هدف از این كار پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی می‌باشد در طی این مدت در بیماران گروه شاهد فقط اقدامات پرستاری معمول بخش انجام می‌شد. آنچه به‌عنوان یافته مدنظر است، یافته‌های تست تشخیصی داپلر اولتراسوند در مورد ترومبوز ورید عمقی است اگر چه علایم بالینی نیز مورد بررسی قرار می‌گرفت. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . از نظر علایم بالینی 4 بیمار (31/9 درصد) در گروه شاهد علایم مثبت و 2 بیمار (4 درصد) در گروه آزمون علایم ترومبوز ورید عمقی مثبت داشتند كه آزمون آماری كای‌دو (28/0= 2 و 59/0=P) تفاوت معنی‌داری بین دوگروه نشان نداد. نتایج نشان می دهد كه میزان ترومبوز ورید عمقی با توجه به تست تشخیصی داپلر اولتراسوند در گروه آزمون 1 نفر (2/2 درصد) و در گروه شاهد 7 نفر (16/2 درصد) می‌باشد و آزمون آماری مجذوركای با (04/0=P و 92/3=2) اختلاف معنی‌داری بین دو گروه نشان داد و بدین ترتیب فرض پژوهش (روشهای غیردارویی «جوراب‌های الاستیكی و ورزش توام» میزان بروز ترومبوز ورید عمقی را در بیماران جراحی اعصاب كاهش می‌دهد) مورد تأیید قرار گرفت و همچنین آزمون آماری 2 بین اطلاعات دموگرافیك و میزان بروز ترومبوز ورید عمقی در بیماران مورد پژوهش رابطه معنی‌داری را با (P>0.05) نشان نداد. نتایج این پژوهش می‌تواند راهنمای عملكرد مناسبی برای پرستاران بالینی به منظور اجرای روشهای پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی باشد.
كلید واژه: روشهای غیر دارویی ، پیشگیری ، ترومبور ، ورید عمقی ، بیماران جراحی اعصاب