فایل ورد (word) مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روي شاخص هاي حفظ تعادل دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روي شاخص هاي حفظ تعادل کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روي شاخص هاي حفظ تعادل،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روي شاخص هاي حفظ تعادل :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشكي رازي (مجله دانشگاه علوم پزشكي ايران)
تعداد صفحات :16
زمینه و هدف: وجود تعادل خوب برای انجام فعالیت های روزمره الزامی است. مطالعات اخیر در این زمینه، بر پایه تطابق پذیری تعادل به وسیله تجربیات قبلی و تمرین تمركز یافته اند. مطالعه بر روی افرادی كه به نوعی چنین تجربه ای را در دراز مدت داشته اند، می تواند ویژگی تطابق پذیری تعادل را روشن تر نماید. هدف از مطالعه حاضر، بررسی توانایی تعادلی افرادی بود كه در طی فعالیت های روزانه به طور مستمر در معرض اغتشاش های تعادلی بوده اند تا بتوان تاثیرات و ماندگاری تمرینات تعادلی را كه از موارد مهم و مورد بحث در توانبخشی می باشند، مورد تایید قرار داد. روش بررسی: این مطالعه از نوع شبه تجربی- مقطعی است و بر روی 60 فرد سالم در دو گروه كه هر گروه شامل 30 زن جوان كه بر اساس معیارهای ورود به بررسی و به صورت غیراحتمالی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. گروه 1، افرادی بودند كه سابقه استفاده از كفش پاشنه دار را در 6 ماه گذشته نداشتند و گروه 2، افرادی بودند كه سابقه استفاده ممتد از كفش پاشنه دار با ارتفاع حداقل 3 سانتی متر (cm) و حداقل به مدت 6 ماه را داشتند. شاخص كل ثبات دینامیك و شاخص كل محدوده ثبات با استفاده دستگاه بایودكس (Biodex) و در حالی كه آزمودنی ها در نوبت های متفاوت كفش های طراحی شده با سه پاشنه 0، 3+، 5+ سانتی متر را پوشیده بودند، ثبت گردیدند. متغیرهای وابسته، توسط آزمون آماری Repeated Measurment در هر گروه، توسط آزمون T مستقل بین دو گروه و توسط نرم افزار SPSS (نسخه 10) بررسی و مقایسه گردیدند. یافته ها: در گروه 1، با افزایش پاشنه از 0 سانتی متر به 5+ سانتی متر، توانایی كنترل تعادل كاهش معنی داری داشت (p<0.05). اما در گروه 2، با افزایش ارتفاع پاشنه، اختلاف معنی داری در تغییر كنترل تعادل پیدا نشد (p>0.05). علاوه بر این، «شاخص كل ثبات دینامیك» در بین دو گروه برای پاشنه 5+ تفاوت معنی داری را نشان داد (p<0.05). نتیجه گیری: عوامل مختلف بیومكانیكی (مانند تغییر وضعیت بیومكانیكی مفصل مچ پا) و عصبی (مانند وابستگی به سیستم فیدبكی) می توانند توجیه كننده عدم وجود پاسخ های سریع و مناسب عضلانی و عدم كنترل مناسب تعادل در افراد گروه 1 باشند. گرچه در گروه 2 همان تغییرات در ارتفاع پاشنه و تغییرات بیومكانیكی وجود داشت، اما به نظر می رسد دلیل تفاوت بین دو گروه، تغییرات در عملكرد سیستم عصبی گروه 2 به خاطر استفاده طولانی مدت از كفش های پاشنه دار بوده باشد. ایجاد پاسخ های مناسب پیش بینی كننده تغییرات پاسچر (Posture) و كنترل كننده تعادل، با افزایش ارتفاع پاشنه و در طی فعالیت های روزانه در افراد این گروه باشد. به نظر می رسد، نوعی سازگاری در سیستم عصبی به دنبال استفاده مستمر از كفش های پاشنه بلند در این گروه اتفاق افتاده باشد. یافته های این بررسی، اثر تطابقی سیستم عصبی مركزی و ایجاد تغییرات دایم در استراتژی های كنترل تعادل در طی فعالیت های حركتی روزمره را تایید می كند.
كلید واژه: ارتفاع پاشنه، تعادل، دستگاه بایودكس، پاسخ های پیش بینی كننده