فایل ورد (word) اثر ايندومتاسين در کاهش حجم مايع آمنيوتيک در پلي هيدرآمنيوس متوسط و شديد دارای 8 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) اثر ايندومتاسين در کاهش حجم مايع آمنيوتيک در پلي هيدرآمنيوس متوسط و شديد کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) اثر ايندومتاسين در کاهش حجم مايع آمنيوتيک در پلي هيدرآمنيوس متوسط و شديد،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) اثر ايندومتاسين در کاهش حجم مايع آمنيوتيک در پلي هيدرآمنيوس متوسط و شديد :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله زنان مامايي و نازايي ايران
تعداد صفحات :8
مقدمه: پلی هیدر آمنیوس متوسط و شدید با عوارض متعدد جنینی و مادری همراه است. در چند مطالعه در سایر كشورها استفاده از ایندومتاسین در درمان پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید پیشنهاد شده است، لیكن تاكنون مطالعه ای در این زمینه در كشور ما انجام نشده است. به همین دلیل این مطالعه با هدف تعیین تاثیر داروی ایندومتاسین در درمان پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید انجام گرفت.روش كار: این مطالعه به صورت كارآزمایی بالینی در سال 1385 بر 40 زن باردار مراجعه كننده به بیمارستان فاطمیه همدان با سن حاملگی بین 22-30 هفته با پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید كه طبق بررسی های انجام شده مبتلا به دیابت نبودند و وجود هر گونه ناهنجاری آشکار جنینی با سونوگرافی در آنان رد شده بود، انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی در دو گروه كنترل و مورد تخصیص یافتند. گروه آزمایش تحت درمان با ایندومتاسین با میزان 1.5 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم به مدت 2 هفته قرار گرفته و گروه كنترل فقط تحت نظر قرار گرفتند و در صورت بروز زجر تنفسی یا درد شکم بستری شدند. بیماران گروه مورد در طی استفاده از دارو از نظر عوارض جانبی بررسی شدند. 2 هفته و 4 هفته بعد از درمان، سونوگرافی از نظر شاخص مایع آمنیوتیك تكرار شد. بیماران هر دو گروه تا پایان بارداری پیگیری شدند و نوزادان بعد از تولد هم از نظر PDA مقاوم بررسی گردیدند. مشخصات فردی، طول مدت حاملگی، آپگار و سایر عوارض در پرسشنامه ثبت و داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی، جداول توزیع فراوانی و آزمونهای تی، آنوا و من ویتنی پردازش شد. سطح معنی داری در آزمونهای مذكور P<0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین طول مدت حاملگی در گروه آزمایش 38±1.33 و در گروه كنترل 34±2.93هفته بود كه از نظر آماری این اختلاف معنی دار بود (P=0.000). اندكس مایع آمنیوتیك سیر نزولی از 24.2±3.54 سانتی متر به 17.15±2.36 سانتی متر در چهار هفته بعد از درمان داشت. آپگار نوزادان بالاتر از گروه كنترل بود و ایندومتاسین عارضه جانبی مادری و جنینی نداشت.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد كه میزان موفقیت در گروه درمان 100 درصد بود. میانگین طول مدت حاملگی در گروه آزمایش طولانی تر، اندكس مایع آمنیوتیك سیر نزولی و آپگار نوزادان بهتر از گروه كنترل بود.
كلید واژه: آبستنی، ایندومتاسین، پلی هیدرآمنیوس، مایع آمنیوتیك