فایل ورد (word) تعيين اثرات انالاپريل بر روي پروتئين فاز حاد و آنتي اکسيدان توتال در بيماران پيوند کليه مطابق با پلي مورفيسم هاي سيستم رنين- آنژيوتانسين دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد فایل ورد (word) تعيين اثرات انالاپريل بر روي پروتئين فاز حاد و آنتي اکسيدان توتال در بيماران پيوند کليه مطابق با پلي مورفيسم هاي سيستم رنين- آنژيوتانسين کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) تعيين اثرات انالاپريل بر روي پروتئين فاز حاد و آنتي اکسيدان توتال در بيماران پيوند کليه مطابق با پلي مورفيسم هاي سيستم رنين- آنژيوتانسين،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن فایل ورد (word) تعيين اثرات انالاپريل بر روي پروتئين فاز حاد و آنتي اکسيدان توتال در بيماران پيوند کليه مطابق با پلي مورفيسم هاي سيستم رنين- آنژيوتانسين :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اردبيل
تعداد صفحات :13
زمینه و هدف: فعالیت سیستم رنین- آنژیوتانسین بر میزان استرس اکسیداتیو و مارکرهای التهابی موثر است، این مطالعه اثرات انالاپریل و لوزارتان را بر روی مارکرهای مذکور مطابق پلی مورفیسم یاد شده در بیماران پیوند کلیه مورد ارزیابی قرار می دهد.روش کار: در این مطالعه بعد از تعیین ژنوتیپ های سیستم رنین- آنژیوتانسین شامل ژنوتیپ آنزیم مبدل آنژیوتانسین (I/D)، آنژیوتانسینوژن (M235T) و رسپتور نوع 1 آنژیوتانسین II (A1166C) توسط PCR، 76 بیمار، به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول 17 بیمار و گروه دوم 24 بیمار به ترتیب روزانه با انالاپریل 10 میلی گرم و لوزارتان 50 میلی گرم درمان شدند. گروه سوم به عنوان گروه کنترل مثبت شامل 17 بیمار هر دو دارو را با همان دوز دریافت نمودند و در نهایت گروه چهارم شامل 18 بیمار به عنوان کنترل منفی هیچ دارویی دریافت نکردند. پروتئین فاز حاد و آنتی اکسیدان توتال به عنوان معیارهای التهابی و استرس اکسیداتیو بعد از دو ماه درمان اندازه گیری شدند. سپس بعد از 2 هفته دوره wash out. گروههای انالاپریل و لوزارتان به عنوان یک طرح متقاطع cross-over جایگزین همدیگر شدند. بیماران برای 8 هفته دیگر پیگیری شدند و در انتهای دوره، سطوح مارکرهای مذکور مجددا چک شدند.یافته ها: بعد از 2 و 4 ماه درمان سطوح پروتئین فاز حاد و آنتی اکسیدان توتال به طور معنی داری در گروههای درمانی مذکور تغییر کرد (P<0.05). اگر چه بیماران با ژنوتیپ CC پلی مورفیسم رسپتور نوع 1 آنژیوتانسین II، سطح پروتئین فاز حاد پایین تری (P=0.04) داشتند، اما پلی مورفیسمهای سیستم رنین- آنژیوتانسین تاثیر معنی دار آماری در کاهش مارکرهای مذکور متعاقب درمان با داروهای یادشده را نداشتند (P>0.05).نتیجه گیری: انالاپریل و یا لوزارتان توانستند اندازه سطوح پروتئین فاز حاد و آنتی اکسیدان توتال را بدون توجه به ژنوتیپهای سیستم رنین- آنژیوتانسین تغییر دهند.
كلید واژه: انالاپریل، لوزارتان، پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین، پروتئین فاز حاد، آنتی اکسیدان توتال، پیوند کلیه